อ่านจดหมายรักของเกย์ทหารหนุ่มจากสงครามโลกครั้งที่สองคนนี้แล้วคุณจะใจสลาย

อ่านจดหมายรักของเกย์ทหารหนุ่มจากสงครามโลกครั้งที่สองคนนี้แล้วคุณจะใจสลาย

Be first to like this.

This post is also available in: English Русский Українська

ความรักที่แท้จริงไม่มีขอบเขต แม้กระทั่งกำแพงแห่งสงคราม เพราะจดหมายรักจากทหารเกย์นายหนึ่งจากสงครามโลกครั้งที่สองกำลังถูกเผยแพร่บนโลกอินเตอร์เน็ตและทำให้เราทุกคนน้ำตาไหล

จดหมายฉบับนี้ถูกพิมพ์ซ้ำโดยนิตยสาร ONE Magazine ในเดือนกันยายนปี 1961 โดยจดหมายต้นฉบับนั้นถูกเก็บไว้ที่หอสมุดรัฐสภาของสหรัฐอเมริกา เจ้าของจดหมายฉบับนี้คือนายทหารชื่อไบรอัน คีธ ส่งให้กับเดฟ ทหารนายคนหนึ่งที่เขาพบในปี 1943 ที่แอฟริกาเหนือ ชายหนุ่มทั้งสองตกหลุมรักกัน และจดหมายฉบับนี้คือการระลึกถึงวันครบรอบของพวกเขา

ข้อความจากจดหมายของนายทหารแก่คนรัก:

ถึง เดฟ

นี่คือจดหมายวันครบรอบ — วันที่ 27 ตุลาคม 1943 วันแรกที่ผมได้ยินคุณร้องเพลงในแอฟริกาเหนือ เพลงนี้ทำให้ผมนึกถึงความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม ความทรงจำแห่งการแสดงในกองร้อย GI — ม่านที่ทำจากลูกโป่งเขื่อน — ไฟสปอตไลท์ที่ทำจากกระป๋องโกโก้ — การซ้อมจนดึก — และหนุ่มหล่อคนหนึ่งที่มีเสียงอ่อนนุ่ม คืนเปิดการแสดงที่โรงแสดงคานาสเทล — อาจจะดื่มเหล้าเยอะไปบ้าง แต่ก็มีคนหนึ่งที่ยังเข้าใจ วันเวลาแห่งความตื่นเต้นกับการแสดงในโรงโอเปราในโอราน — ความเข้าใจผิด — ที่เป็นความเข้าใจในช่วงคอรัสเปิดการแสดง

ไปนั่งดื่มที่ร้าน “Coq d’or” — ทานอาหารเย็นที่ “Auberge” — แหวนวงหนึ่งและคำสัญญาที่ให้ไว้ การแสดง 1st Armoured — เหล้า สก็อตช์ ไวน์ — และใครสักคนที่ผมต้องแบกกลับไปที่เต้นท์พัก นายทหารสองคนที่เปียกชุ่มจากสายฝนใต้ต้นไม้อันโดดเดี่ยว รถเปิดประทุนสัญชาติฝรั่งเศส — อ่างอาบน้ำร้อน ปิกนิกอาหารทหารกับโค้กอุ่นๆเพียงสองคน นายทหารที่ฉลาดพอที่จะจำแต้มการแข่งขันได้ทุกแมทช์ แต่กลับดูไม่ออกว่าเราอยากอยู่กันเพียงลำพัง การเล่นเปียในและขว้างลูกเบสบอล — การแข่งขัน — วันที่เลวร้ายและค่ำคืนแห่งความเหงา คืนที่หนาวเหน็บที่เราต้องแอบหนีไปหลับในโรงละครของทหารและกอดกันไม่ไปไหน — ความแปลกใจที่เราหลับได้ทั้งคืนโดยไม่มีใครจับได้ ทริปขับรถไปยังหน้าผาเหนือคลื่นทะเล — ภาพที่ถ่ายด้วยกัน และการแวะพักดูต้นองุ่นระหว่างทาง

ความสุขเมื่อมีคนบอกว่าเราจะได้กลับบ้าน — และความเศร้าที่ปกคลุมเมื่อรู้ว่าเราจะไม่ได้กลับไปพร้อมกัน การบอกลาบนชายหาดภายใต้แสงดาว กับน้ำตาที่ไม่ยอมหยุดไหล ผมยืนอยู่สุดขอบทรายและมองคุณค่อยๆเลือนหายไปจากเส้นขอบฟ้ากับขบวนของคุณ

เราสาบานว่าจะกลับไปอยู่ด้วยกัน“ที่บ้าน”อีกครั้ง แต่โชคชะตารู้ดีกว่า — คุณไม่ได้กลับบ้าน และไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน เดฟ ผมหวังว่าความทรงจำทั้งหมดนี้จะมีความหมายกับคุณมากเท่ากับที่มันมีความหมายกับผม

ราตรีสวัสดิ์ และพักผ่อนให้เต็มที่ ที่รักของผม

ไบรอัน คีธ

เป็นจดหมายที่ทั้งสวยงามและทำให้ใจเราต้องสลายไปพร้อมกัน ข้อความของไบรอันน่าจะบอกได้ว่าเดฟไม่รอดชีวิตจากสงคราม

คุณมีความเห็นอย่างไรบ้างเกี่ยวกับจดหมายแห่งรักจากสงครามโลกครั้งที่สองฉบับนี้

บทความนี้เขียนครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 พฤษจิกายน 2020 และมีการแก้ไขเพิ่มเติม

Quantcast