รัฐบาลสหรัฐพยายามทำลายนิตยสารเกย์ฉบับแรกในยุค 1950
This post is also available in: English Español Русский Українська
เป็นเวลา 69 ปีตั้งแต่ที่เพศทางเลือกได้ก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมสื่อด้วยนิตยสารเกย์เล่มแรกอย่าง ONE Magazine
ปัจจุบันเรื่องเพศทางเลือกอาจจะฟังเป็นเรื่องธรรมดา แต่ย้อนกลับไปในยุค 1950 เกือบทุกๆอย่างแทบจะแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง การรักร่วมเพศยังคงเป็นอาการผิดปกติและถือว่าเป็นอาชญากรรมที่ต้องได้รับการลงโทษ บาร์ที่เสิร์ฟเหล้าให้กับเพศทางเลือกจะต้องถูกระงับใบอนุญาต และเกย์ในรัฐไอโอวาในสหรัฐอเมริกาอาจถูกจับกุมในข้อหา”ผู้มีสภาวะผิดปกติทางจิตเพศ”ได้
นี่คือสภาพแวดล้อมที่บริษัท ONE ได้ก่อตั้งขึ้นเคียงข้าง Mattachine Society — กลุ่มนักเคลื่อนไหวที่เป็นเกย์ และ ONE ได้ทำการเปิดตัวนิตยสารฉบับแรกในเดือนมกราคมปี 1953
ในฉบับแรกๆมีการพูดถึงประเด็นอย่าง “สิทธิมนุษยชนของเพศทางเลือก” “รักร่วมเพศเป็นอาการผิดปกติหรือไม่” “ศีลธรรมกับการเหยียดเพศทางเลือก” “สุดขอบความเป็นชาย” “สรรเสริญด็อกเตอร์คินซีย์” และที่น่าประทับใจมากๆอย่าง “ร่วมขับไล่การห้ามการแต่งงานระหว่างเพศเดียวกัน”
นิตยสาร ONE ถือเป็นเครื่องช่วยชีวิตให้กับสมาชิกในชุมชนเพศทางเลือก ซึ่งเป็นช่วงเวลาหลายสิบปีก่อนที่เกย์จะสามารถนับพบกันในที่สาธารณะได้ อย่างมากที่จะเกิดขึ้นในยุคนั้นก็คือการส่งจดหมายหากันอย่างลับๆเท่า ซึ่ง ONE นับว่าเป็นสื่อเพศทางเลือกที่มีความทะเยอทะยานและมีคุณภาพที่สุดจนถึงปัจจุบัน โดยพวกเขามีผู้ติดตามถึง 2,000 คนในช่วงเวลาไม่กี่เดือนหลังจากเปิดตัว
แต่รัฐบาลสหรัฐได้ทำการแทรกแทรงอย่างรวดเร็ว เริ่มต้นที่การปฏิบัติอย่างไม่เหมาะสมของ FBI ต่อพนักงานและอาสาสมัครของบริษัท และยังมีไปรษณีย์สหรัฐที่บังคับการขนส่งนิตยสารให้ช้าลงเพื่อให้เจ้าหน้าที่สามารถตรวจสอบเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมได้อย่างละเอียด
“การที่ภาครัฐยอมรับว่ากลุ่มรักร่วมเพศไม่ได้มีแค่สิทธิมนุษยชนอย่างเท่าเทียม แต่ยังมีแรงผลักดันที่น่านับถือเป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์” ปกนิตยสารฉบับเดือนตุลาคม 1953 เขียน
“การได้รับการยอมรับเป็นสิ่งที่ดี แต่ยังคงไม่เพียงพอต่อความต้องการ เพราะในขณะที่เรากำลังนั่งให้ความรู้ต่อสาธารณะอย่างสบายๆ เพศทางเลือกอีกนับพันคนยังคงถูกจับกุมอย่างไม่เหมาะสม ถูกแบล็คเมลล์ ปรับ จำคุก คุกคาม ทำร้าย และฆาตกรรม”
ทุกๆคนที่ ONE Magazine พยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาต่อตัวนิตยสารเอง โดยไม่มีการอนุญาตเนื้อหาอย่างโฆษณาการหาคู่ ภาพล่อแหลม คำอธิบายใดๆที่แสดงถึงความใกล้ชิดทางกาย — แม้กระทั่งการกอด แต่ในปีถัดมา โฆษณาชิ้นหนึ่งที่มีภาพชุดนอนและมีการสัมผัสเพียงเล็กน้อยทำให้ไปรษณีย์สหรัฐทำการยึดนิตยสารฉบับดังกล่าว
และนั่นคือจุดเริ่มต้นการต่อสู้ทางกฎหมายที่ยาวนานถึง 4 ปีที่กระโดดจากศาลแห่งหนึ่งไปยังศาลอีกแห่งอย่างไม่รู้จบ จนกระทั่งศาลสูงสุดตัดสินใจเข้ามามีบทบาทในสิ่งที่เกิดขึ้น และในช่วงแรกนั้น ONE ต้องเจอกับความล้มเหลวอยู่หลายครั้ง โดยเฉพาะเมื่อศาลแขวงและศาลอุธรณ์เห็นตรงกันว่าการใช้กฎหมายในการห้ามเผยแพร่เนื้อหาที่”มีความไม่เหมาะสม”เป็นเรื่องถูกต้อง
“คำร้องเรียนว่ากลุ่มเพศทางเลือกควรได้รับการปฏิบัติอย่างแตกต่างจากคนทั่วไปและถือเป็นอีกชนชั้นถูกปฏิเสธ” ผู้พิพากษาสหพันธรัฐกล่าวในปี 1953
ทุกอย่างดูมืดมนสำหรับ ONE — จนกระทั่งศาลสูงสุดทำการเปลี่ยนคำตัดสินของศาลชั้นล่างในเดือนมกราคมปี 1958 หรือ 5 ปีหลังจากนิตยสารฉบับแรกเปิดตัว
การตัดสินของศาลสูงสุดเป็นเพียงแค่คำประกาศสั้นๆที่พูดถึงความเป็นไปได้ที่รัฐบาลอาจมีส่วนเกี่ยวข้องในการขัดขวางอิสรภาพในการแสดงออกในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และ ONE Magazine ได้เขียนในนิตยสารฉบับถัดไปว่า:
“ถือเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของสื่อสิ่งพิมพ์ในสหรัฐอเมริกาที่ศาลเห็นตรงกันว่าการแสดงออกถึงความรักระหว่างคนรักร่วมเพศสองคนว่าเป็นเรื่องไม่เหมาะสมเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง”
และการตัดสินในครั้งนั้นยังมีผลมาจนถึงปัจจุบัน สื่อเพศทางเลือกอาจไม่สามารถเติบโตได้อย่างทุกวันนี้หากศาลสูงสุดไม่ยอมรับสิทธิในการมีอยู่ของนิตยสาร และแม้ว่า ONE จะเลิกผลิตไปในปี 1969 แต่เราต้องขอบคุณการตัดสินของศาลสูงสุดและการก่อตั้งนิตยสาร Out Magazine ในปี 1992 ที่ทำให้เราได้มีสื่อสำหรับเพศทางเลือกอย่างเช่นเว็บไซต์ของเราอย่างตอนนี้
คุณเคยรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์ของนิตยสาร One Magazine มาก่อนหรือเปล่า?
บทความนี้เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 มกราคม 2016 และมีการแก้ไขเพิ่มเติม
