วิธีจัดการกับความกลัวเพศทางเลือกเมื่อความกลัวนั้นมาจากองค์กรเพื่อสิทธิมนุษยชน
เรื่องราวเกี่ยวกับความกลัวเพศทางเลือกในองค์กรเพื่อสิทธิมนุษยชนเรื่
กฎหมายของปากีสถานคือการผสมกันระหว่างกฎหมายในช่วงการยึดครองดินแดนและกฎหมายอิสลาม โชคร้ายที่เพศทางเลือกคือประชากรที่เป็นเป้าได้ง่ายที่สุดกลุ่มหนึ่ง โดยเฉพาะเมื่อรัฐเป็นสาเหตุของความกลัว การลงโทษ และการเหยียดพยาม แม้ว่าปากีสถานนั้นได้ลงนามในสนธิสัญญาและอนุสัญญาด้านสิทธิมนุษยชน แต่รัฐบาลกลับปฏิเสธและไม่สนใจสัญญาเหล่านั้น
ผมอายุเพียงแค่ 15 ปีตอนที่ผมโดนทำร้ายครั้งแรกเพราะเพศของผม และตอนนั้นเองคือช่วงเวลาที่ผมสัญญาว่าผมจะไม่ยอมเป็นเหยื่อในเรื่องนี้ ผมจะเป็นนักสู้ สู้เพื่อชนกลุ่มน้อยรอบๆตัวผม
หลังจากท่ีผมเรียนจบ ผมได้ร่วมงานกับองค์กรเพื่อสิทธิมนุษยชน โดยเน้นไปที่เรื่องสุขภาพและสิทธิของ LGBTQ ผมสร้างชื่อของผมในฐานะผู้นำนักสิทธิมนุษยชนโดยการร่วมงานกับองค์กรนานาชาติกว่า 4 ปี
เมื่อปีที่แล้วผมได้ลงชื่อเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับองค์กรชื่อดังที่มีการดำเนินการอยู่ในหลายประเทศเป็นระยะเวลา 4 เดือน แม้ว่าหลักขององค์กรนี้คือการเป็นอาสาสมัคร แต่ด้วยประสบการณ์ของผมทำให้ผมถูกเลือกเป็นผู้นำโครงการปฏิบัติการเพื่อสังคม (SAP) เพื่อสันติภาพและทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่ดีในหลายชุมชน
แต่ผมรู้สึกได้ว่าองค์กรแห่งนี้ไม่ได้เป็นมิตรกับ LGBTQ แม้แต่น้อย ผมจะได้ยินคำพูดที่แสดงออกถึงความกลัวเพศทางเลือกอยู่เสมอ แม้กระทั่งผู้จัดการระดับสูงยังถามว่าทำไมอาสาสมัครที่เป็น LGBTQ จึงได้รับการอนุมัติให้เข้าร่วมกับ SAP
วันหนึ่งผมได้รับเสียงอัดของเพื่อนร่วมงาน คนที่เรียกตัวเองว่าเป็น”ผู้สนับสนุนสันติภาพ” ในขณะเขาที่กำลังพูดถึงชุมชน LGBTQ หัวใจของผมแตกสลาย และเมื่อผมนำเรื่องนี้ไปบอกกับหัวหน้าของผม เธอเขียนเรื่องที่ผมเล่าและสัญญาว่าเธอจะรายงานให้กับหัวหน้าฝ่ายจัดการทราบ
แต่แทนที่พวกเขาจะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้น พวกเขากลับเข้าข้างเพื่อนร่วมงานคนนั้น พวกเขาเริ่มมีปัญหากับผมและมักถามเรื่องตัวตน ศาสนาของผม และกฎหมายต่อต้าน LGBTQ ในปากีสถาน แม้ว่าองค์กรของรัฐไม่ควรจะมีความลำเอียงด้านการเมืองและศาสนา พวกเขายังไล่อาสาสมัครเพศทางเลือกโดยไม่ให้เหตุผลใดๆอีกด้วย
ประสบการณ์นั้นคือฝันร้าย ผมรู้สึกบอบช้ำและต้องใช้ยาระงับอาการหดหู่ ผมรู้สึกโดดเดี่ยวและกังวลเรื่องความปลอดภัยของผมเอง ผมกลัวว่าวันหนึ่งคำพูดของพวกเขาจะกลายเป็นการทำร้ายร่างกาย
เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งรู้สึกผิดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและส่งอีเมลล์อธิบายเรื่องต่างๆให้ฟัง แม้ว่าผมจะไม่ได้รับความเป็นธรรมจากปากีสถาน แต่ผมจะนำเรื่องนี้ไปรายงานให้กับสาขาที่กรุงเทพ และหากว่าผมยังไม่ได้รับความเป็นธรรมอีก ผมก็จะนำเรื่องนี้ไปแจ้งยังสาขาสหราชอาณาจักร และผมหวังว่าพวกเขาจะไม่กลัวเพศทางเลือกอย่างที่ผมเคยเจอ
